[یه موجی از ناامیدی]

سلام!

شاید سی روز بتونم بدون تلگرام و واتس اپ و اینستاگرام دووم بیارم

اما بدون وبلاگ توی شرایط فعلی قطعا ن!

پس برگشتم!

عمیقا احساس بدی دارم،دائم با مامانم دعوام میشه،هیچ امیدی به من نداره و صدالبته حق داره

فردا صبح نوبت دارم برای ساکشن گوش!

دکتر میگفت گوش سمت چپ خیلی جرم گرفته و نمیشه نوار گرفت

و احتمالا پنج شنبه هم میرم برای نوارگوش.

شاید ک دوایی پیدا بشه تا از این دردی که منو کلافه کرده نجات پیدا کنم!

​​​​____________

نمیدونم خاصیت کوتاهیه روزای پاییزه یا چیز دیگه 

اکثر روزا دم غروب که میشه انگار یه سنگ ده کیلویی راه گلومو میگیره،دست و پاهام یخ میکنه و بدنم میلرزه و از استرس کلافه میشم و هیچ تمرکزی برام نمیمونه،قشنگ قابلیت اینو دارم که بشینم ساعت ها زار بزنم!

قرصای سیتالوپرام لعنتی دیگه هیچ تاثیری روم نداره،انگار نه انگار که مصرفشون میکنم

هرسری امیددارم که دیگه این قرصا قطع بشه ولی فک میکنم با این اوضاع قطع که نمیشه هیچ،یا دارو قوی تر میشه یا نوع قرصی که مصرف میکنم عوض میشه!

​​​​​____________________

از همه ی ادمایی که دورواطرافم هستن حالم بهم میخوره

میدونید باید هرچی زودتر این زندگی پراز تباهی که برای خودم ساختم رو تغییر بدم! 

 

​​​​​​

 

۰ ۱۷
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
No matter how you feel
Get up
dress up
show up
and
never give up
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان